CLAES PAUL [1943-]
De volwassen vrouw
Dat alles stond op haar en was de wereld En stond op haar met alles, angst en genade, Zoals bomen staan, groeiend en rechtop, Geheel beeld en beeldloos als de Ark des Verbonds En feestelijk, als op een volk geplaatst.
En zij verdroeg het; droeg tot boven toe Het vliegende, ontvliedende, verwijderde, Het ontzaglijke, nog niet geleerde, Gelaten als de waterdraagster De volle kruik. Tot midden onder het spel, Veranderend en op iets anders voorbereidend, De eerste witte sluier, zacht glijdend, Over het open aangezicht viel
Haast ondoorzichtig en zich nooit meer verheffend En ergens op alle vragen haar Slechts één antwoord vaag teruggevend: In jou, jij die kind geweest bent, in jou.
[ Indietro ]
ANTOLOGIA DEI POETI Copyright © da PORTALE DI MARIOLOGIA - (574 letture) |